Dat het internet een machtig medium is en dat daar reeds meerdere bewijzen van zijn, lees ik regelmatig in kranten en hoor ik regelmatig in journaals. Twitter zou één van de grote spelers zijn in het mondiale strijdperk. “Zolang ik geen bewijs heb, geloof ik er geen fluit van”, is echter mijn motto. Dat motto deed mij nu en dan al eens op mijn bek gaan, maar ik blijf het stug aanhouden. Ik wilde zelf uittesten hoe belangrijk Twitter was.
Pak slaag
Lang hoefde ik niet te wachten. Een hoop Egyptenaren besloten na dertig jaar dat ze nu wel voldoende gekoeioneerd waren en gingen een groot plein verbouwen. Die revolutie zou mede, hier en daar wordt zelfs beweerd grotendeels, gestart zijn op het internet.
Een zoektocht naar twitteraars uit Egypte werd aangevat. Enkelen werden gevonden en die twitterden de details van op het Tahrirplein lustig door. Eentje verdween zelfs een dagje en had blijkbaar een pak slaag gekregen en was voor een aantal uren op water en brood gezet.
Taalprobleem
Het regime blijkt ook niet van gisteren en maakte het communiceren meer dan moeilijk. De tool Speak2tweat was opeens een feit: vaste telefoonlijnen leken nog min of meer te werken en Twitter verschafte een aantal nummers waarop men zijn tweets kon inspreken. Die werden op Twitter geplaatst met een link naar het geluidsbandje.
Allemaal goed en wel, maar 99 procent van die telefoontjes waren in het Arabish, en laat het nu net de bedoeling zijn van die Speak2tweet om de wereld te laten weten wat er aan de gang is in Egypte. Een taalprobleem dus, daarover hoef ik niet uit te weiden. Zoiets bestaat ook in onze contreien. Zij het dan dat het in België geen taalprobleem is, maar eerder moedwil. Ik dwaal af.
Donkere wolk
Ik geraakte via via binnen bij een vertaalteam van Speak2tweet. Niet dat ik Arabisch naar Engels kan vertalen, maar Engels naar Frans, Spaans en Nederlands lukt mij wel. Na een aantal mailtjes kreeg ik toegang tot de database van de gesproken tweets en kon ik de telefoons van de afgelopen vier dagen beginnen te vertalen. Onder elkaar dubbelcheckten we de vertaling om het risico van infiltranten te herleiden tot een minumum. De resultaten van de vertalingen kunt u zien op http://egypt.alive.in/. Een klein bewijs van hoe sterk Internet is, werd mij geleverd.
Maar een andere donkere wolk doemde plots op. Verschillende van de ingesproken boodschappen waren ook expliciet pro-Moebarak en die werden systematisch opzij geschoven. Daar wrong bij mij het schoentje. Laat deze strijd nu net draaien om de zo gegeerde vrijheid. Was dat geen vorm van censuur? Lang hoefde ik daar niet over te kauwen: het was en is censuur. Hoe verachtelijk ik die Moebarak ook kan vinden, als iemand een andere mening is toegedaan, heeft ook hij recht ze te spuien. Wel ben ik er mij van bewust dat het regime ongetwijfeld mensen heeft betaald om deze dienst te bellen. Maar dat een percentage echte Moebarak-aanhangers hun centjes spendeerden aan een telefoontje, daar slik ik gif op.
Het zal buigen of barsten zijn in Egypte. Maar een beginsel van de vrijheid is ook je mening mogen uiten, hoe haaks die soms kan staan op een andere.
