Voor zover nu bekend voorzien de plannen in de mogelijkheid om de artikels die geschreven worden door Le Soir en door de kranten van de groep Sud Presse ( La Meuse, La Capitale, La Province, …) uit te wisselen. Een artikel geschreven door een journalist op de redactie van La Meuse zou, al dan niet mits beperkte aanpassingen, ook kunnen verschijnen op de pagina’s van Le Soir en vice versa.
Dubbel werk
Het is ook de bedoeling om journalisten zo efficiënt mogelijk in te zetten en ‘dubbel werk’ te voorkomen. Vandaag komen journalisten van Le Soir en collega’s die werken voor de krantengroep Sud Presse (allebei zijn ze onderdeel van de groep Rossel, SM) elkaar geregeld tegen op persconferenties. Dat is in de toekomst niet langer de bedoeling.
De synergie impliceert dat slechts een journalist de kopij voor een onderwerp verzorgt. Zijn artikel zou dan overgenomen kunnen worden door de andere kranten. De krachtlijnen van het plan worden in onderstaand document samengevat
Redactionele lijn bewaren
Aan de basis van de synergieën liggen besparingen. Didier Hamann wijst erop dat beide mediagroepen belangrijke verliezen boeken. Heel wat freelance journalisten dreigen door de ingreep hun job te verliezen, maar er rijst ook nog een andere vraag: wat blijft er over van de identiteit van de verschillende kranten en hoe zit het met het pluralisme van de Franstalige Belgische pers?
"We moeten ten allen prijze vermijden dat de redactionele lijn verwatert”, zegt Bernard Padoan. Behalve journalist is Padoan bij Le Soir ook voorzitter van de ‘Société des Journalisten professionnels’ die tot doel heeft de belangen van de journalisten binnen de krant te verdedigen
“We nemen een afwachtende houding aan, ook al verrast de aangekondigde beslissing ons niet echt. De voorbije maanden werden al geregeld korte stukjes uit de kranten van de groep Sud Presse opgenomen in Le Soir. Aan Didier Hamann hebben we duidelijk gemaakt dat we klaarheid willen over de precieze omvang en de praktische gevolgen van de onderlinge uitwisseling van artikels.
Eén journalist per onderwerp betekent ook één interpretatie per onderwerp
“Onze grote vrees is dat door de toenemende uniformiteit van de verschillende titels de identiteit van de krant zal vervagen. Dat op een moment dat het net heel belangrijk is om het verschil met andere krantentitels in de verf te kunnen zetten. Wat moeten we trouwens begrijpen onder veranderingen of aanpassingen aan de artikels? Riskeren we niet de controle over onze eigen bijdragen te verliezen en het vertrouwen van onze lezers.”
Eén journalist staat gelijk met één interpretatie
François Heinderyckx, docent communicatiewetenschappen aan de Brusselse Université Libre, schetst de gevolgen van de aankondiging. Hij wijst erop dat de crisis in de geschreven pers niet van vandaag dateert. Daar komt bij dat de markt in Franstalig België voor kranten klein is terwijl er toch behoorlijk wat titels bestaan.
De aankondiging van de synergie hoeft niet automatisch een bedreiging voor het pluralisme te betekenen, maar het houdt natuurlijk wel risico’s in. In het bijzonder wat de specificiteit van de verschillende titels betreft. We zullen moeten zien hoe de middelen precies zullen worden ingezet en wat de concrete effecten zullen zijn. Als er effectief maar één journalist meer overblijft die schrijft over één welbepaald thema, dan krijgen we alleen maar zijn verslag en zijn interpretatie. Dat houdt risico’s in, zowel op het vlak van verschaling van het informatieaanbod als op het vlak van kwaliteit.
François Heinderyckx stelt voor om, in plaats van synergieën te creëren tussen kranten van eenzelfde groep, na te denken over het delen van informatie met buitenlandse kranten. Van onze nationale kranten wordt verwacht dat ze zowel regio- als internationale berichtgeving brengen. Door samen te werken met buitenlandse kranten zouden er bespaard kunnen worden.
Bedrijfslogica
Rossel is niet de eerste Belgische mediagroep die synergieën invoert. Didier Hamann maakt er geen geheim van waar hij zijn inspiratie haalt: tussen de kranten van Corelio, De Standaard en Het Nieuwsblad bestaat al heel lang een verregaande synergie.
Rossel stopt de ambitie om ook in het buitenland te investeren niet onder stoelen of banken
In Franstalig België bestaat er ook tussen La Libre Belgique en La Dernière Heure (IPM Groep) een verregaande samenwerking. Beide titels delen een redactie die de sport- en de regiopagina’s verzorgt.
Frédéric Antoine, communicatiewetenschapper aan de universiteit van Louvain-La-Neuve (UCL) schetst de economische achtergrond bij de nieuwe strategie. Het is immers niet omdat Le Soir en Sud Presse het niet goed doen, dat de groep Rossel het slecht zou doen.
Rossel is geen mediagroep die zich in economisch troebel water bevindt: ze is actief in de geschreven pers, in audiovisuele media en ze bezit ondernemingen die het zeer goed doen. Bovendien maakte Rossel met de aankoop van ‘La Voix du Nord’ in het Noorden van Frankrijk duidelijk dat de groep verder wil groeien, ook voorbij de grens. Het is net om die projecten te kunnen realiseren en een schaalvergroting te bekomen dat er elders bespaard wordt.
En de bedrijfslogica reikt verder: de besparingen moeten elders geïnvesteerd worden in ‘nieuwe’ media op het web. Een strategie die strookt me de verklaringen die Patrick Hurbain, voorzitter van de Raad van Bestuur van Rossel eerder al deed:
We hebben een dynamische strategie voor ogen waarbij we volop willen investeren in nieuwe media en in nieuwe technologieën op internet. We investeren daar vandaag al in en we zullen er de komende jaren nog veel meer in investeren omdat we ervan overtuigd zijn dat het internet het natuurlijke verlengstuk is van papier.
Het blijft intussen afwachten wat de concrete gevolgen van de synergieën zullen zijn. Journalisten van de redactie van Le Soir bezorgden Didier Hamann recent een brief waarin alle elementen en punten waar ze duidelijkheid over wensen netjes staan opgelijst. Ze vragen een antwoord voor het plan effectief in voege treedt.
Dit artikel kwam tot stand met steun van de Vlaamse overheid.
