Media herkauwen op grote schaal tweedehands materiaal en publiceren dat zonder het deftig te controleren. Het maakt van hen versterkers van de blijde boodschap in plaats van journalistieke filters. Wat ooit toch de bedoeling moet zijn geweest. En gelijk ook het argument waarmee de dikke vette koeien jaarlijks hun forse subsidies verdedigen.
De Panama Papers, horen we u nu denken. Jazeker. Terecht. En gelukkig maar.
Helaas is er, zeker op de nieuwssites, oneindig veel meer aandacht voor een scheet van Francken Theo, een dode olifant of een afgeschoten leeuw.
Een beetje journalistieke naijver is daarbij nooit veraf, maar toch speelt vooral iets anders.
Onze Nederlandse collega's van Follow The Money beschrijven het haarfijn in een bijzonder lezenswaardig dankwoord naar aanleiding van een journalistieke prijs die ze kregen.
Slogans
Maar ook wetenschappers wordt het stilaan zwart voor de ogen. Zeker in het migratiedebat dat wordt gevoerd aan de hand van slogans, misvattingen en vooroordelen.
Deze week publiceerde Apache de Soedan-files. Die werpen, al zeggen we het zelf, een aantal pertinente vragen op bij het terugsturen van Soedanese vluchtelingen en vooral bij het rapport dat het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen daarover schreef.
Mogelijk hebben we er over gekeken, maar nergens vonden we daar een echootje van terug. Ja, op Twitter waar individuele journalisten het thema oppikten, maar in de krant?
'Journalisten zijn goede mensen die werken voor slechte bedrijven'. Nu kennen we wel een handvol tegenvoorbeelden, maar door de band genomen klopt die stelling als een bus
Wat ons dan weer naadloos bij een andere uitspraak van Nick Davies brengt. 'Journalisten zijn goede mensen die werken voor slechte bedrijven'. Nu kennen we wel een handvol tegenvoorbeelden, maar door de band genomen klopt ook die stelling als een bus.
Intussen ook niet onbelangrijk - al was het maar omdat het al snel om een budget van 365 miljard euro gaat - is de strijd op leven en dood tussen de Commissie Leefmilieu en de Commissie Landbouw in het Europees Parlement. Wie heeft wat in de pap te brokken? Daarom draait het.
Voetbal
Tussen de plofkraken door brachten we deze week ook verhalen over t-dienstencheques met een geurtje, en zochten we een antwoord op de vraag waarom de klassieke piek aan investeringen in uw gemeente, aan de vooravond van de verkiezingen deze keer uitblijft.
Afsluitend moeten we nog even naar de media. Met de wet op de bedrijfsgeheimen is de federale regering goed op weg om journalistiek de derde poot op nog geen jaar tijd uit te vijzen. Nog één en we zitten helemaal aan de grond.
Gelukkig is er nog voetbal. Al kon ook dat deze week bezwaarlijk onder die noemer passeren.
Maar daarover las en hoorde u ongetwijfeld voldoende elders.
Tot genoegen!
