Heb je zelf een artikel ontdekt dat iedereen zou moeten lezen? Mail het naar keuze@apache.be en wie weet komt het in ons wekelijks overzicht terecht.
Wil je de Keuze van Apache elke zaterdag in je mailbox? Schrijf je hier in.
#EenKindSluitJeNietOp: hoe de vork écht aan de steel zit
We beginnen deze week met een verhelderende reconstructie van het wetgevend proces dat het mogelijk maakt om in Steenokkerzeel uitgeprocedeerde ouders met hun kinderen op te sluiten. Het gedegen journalistiek werk van MO* onderscheidt zich echt in tijden van framing, fact free politics en het gebrek aan geheugen op redacties, niet in het minst in het hele migratiedebat.
Een must-read voor fans en critici van Theo Francken.
Waarom ook ‘Crazy Rich Asians’ niet zo'n genuanceerd beeld geeft van 'Aziaten'
Op 12 september komt in België de hollywoodfilm 'Crazy Rich Asians' uit, een film die zich afspeelt in Singapore en door velen als revolutionair wordt gezien vanwege de volledig (oost-)Aziatische cast. Hollywood is berucht om het 'whitewashen' van films; gekleurde personages worden geregeld door geschminkte witte acteurs gespeeld.
Kirsten Han, een freelance journaliste uit Singapore, betoogt in deze Medium-post echter waarom ook deze film nog niet de diversiteitsdoorbraak is waar ze voor wordt aangezien. In tegendeel, 'Crazy Rich Asians' bevestigt met zijn homogene cast het beeld van Chinese dominantie dat men nu al heeft van Singapore, zo schrijft Han.
De stad die in één dag ontstond
Oklahoma City is misschien wel de enige stad ter wereld die bij zijn ontstaan van de ene op de andere dag meer dan 10.000 inwoners had.
In een voorpublicatie van zijn boek 'Boom Town' in New York Magazine, vertelt Sam Anderson hoe de Amerikaanse overheid eind 19e eeuw een 'Land Run' organiseerde, waarbij iedereen gratis en voor niks een afgepakt stukje indianenterritorium mocht hebben. Van over de hele wereld kwamen mensen naar de 'Unassigned Lands' om hun geluk te beproeven.
Trumps oorlog tegen de media belangt ons allen aan
De media mogen niet lijdzaam toezien hoe Trump en consoorten journalisten met de grond gelijk maken en journalistieke berichtgeving in twijfel trekken, argumenteert de Franse journalist Pierre Haski in Le Nouvel Observateur. De media moeten het vertrouwen in hun instelling herstellen. En dat lukt enkel met degelijke berichtgeving.
Want, zo schrijft Haski, "informatie is een te kostbaar goed, een te noodzakelijk iets voor de democratie om het enkel aan journalisten over te laten; maar informatie kan ook niet zonder hen, zoals Trump en zijn universum vol vooroordelen, leugens en manipulatie elke dag bewijst."
Verdeeld Duitsland
Joe Kaeser, de grote baas van Siemens, heeft zich in het Duitse identiteitsdebat gemengd. Hij toont zich bezorgd over de toennemende verruwing van het debat. Want ook bij onze oosterburen schuiven de grenzen van het fatsoen op, merkt Johan Depoortere op Salon van Sisyphus op.
Het extreem-rechtse AfD lokt de Duitse christendemocraten en liberalen naar extremistisch taalgebruik. Maar de peilingen stippen aan dat de volks-nationalistische Duitsers liever kiezen voor het origineel dan voor de kopie.
Grof geld verdienen aan andermans leed
De Filipijnen worden niet gespaard van rampspoed. Aardbevingen, overstromingen, vulkaanuitbarstingen; met de regelmaat van de klok komen ze voor. In 2013 richtte de orkaan Haiyan (Yolanda) een ongeziene ravage aan. 6.300 Filipino's lieten het leven. Onmiddellijk na de ramp riep de overheid - en dat voor het eerst - de hulp in van het bedrijfsleven.
Uit een videoreportage van Al Jazeera blijkt dat sommige bedrijven nu munt slaan uit de rampspoed: met onnodige bouwwerken, met het inpalmen van stranden voor nieuwe resorts en met het aanbieden van hulpverlening tegen betaling.
Rage against the Machine
Björn Soenens schreef vorige week een heldere en ontnuchterende analyse van de Amerikaanse politiek. In 'Rage against the Machine' waarschuwt de Amerikacorrespondent van de VRT dat de Amerikaanse president Trump wel degelijk 'normale' aanhangers heeft. Bovendien zorgt het giftig discours van de Democraten ervoor dat de Republikeinen zicht als één man achter Trump scharen. Het tweepartijensysteem sluit nuances uit.
"Zo lang op elke mug wordt geschoten, zal de olifant blijven ontsnappen", geeft Soenens nog mee.
Bullshit jobs
Vier op tien werknemers omschrijven hun job als totaal nutteloos. Of ze nu hun job goed uitvoeren, of niet, het heeft totaal totaal geen impact op een bedrijf, een sector, de wereld.
'Bullshit jobs' noemt de antropoloog David Graeber ze. Hij schreef er een boek over en legt aan The Economist uit wat die nutteloze jobs zijn. Volgens hem spelen dergelijke jobs trouwens ook populisme in de hand. Want hoewel managers zoeken naar elk beetje productiviteitswinst bij de arbeider, vullen ze hun landschapskantoor met hooggeschoolden die nutteloze taken uitvoeren.
