DOSSIER - 3 ARTIKELS

30 jaar Zwarte Zondag

VB-voorzitter Tom Van Grieken
VB-voorzitter Tom Van Grieken (© Dirk Waem (Belga))

Minder bekend is dat het Vlaams Blok in 1991 recht had op een ministerpost in de toen nog proportioneel samengestelde Vlaamse Executieve. De partij liet toen deze unieke kans op machtsdeelname schieten. Vandaag is dat nochtans de natte droom van opvolger Vlaams Belang: als het aan voorzitter Tom Van Grieken ligt, dan zorgt zijn partij samen met N-VA dat België in 2024 barst.

In een driedelige reeks schetst Apache waarom Vlaams Belang dertig jaar na Zwarte Zondag sterker lijkt te staan dan ooit: met de lessen uit de verkiezingsuitslag van 1991 werd niets gedaan, Vlaamse media verlegden het geweer van de linker- naar de rechterschouder en het vernieuwde narratief en opgepoetste beeld van Vlaams Belang laat de partij toe om ongestraft (neo)racisme te verspreiden.

In 1991 wandelde het kruim van de als privémilitie buiten de wet gestelde VMO als vers verkozen parlementsleden de Kamer binnen. Vandaag maken neofascist Dries Van Langenhove en mensen uit zijn KVHV-entourage de dienst uit.

Het bruinbeige jasje waarin Dewinter in 1991, de rechterarm en handpalm gestrekt, de eed aflegde, heeft plaatsgemaakt voor het maatpak van Van Grieken. De ziel van Vlaams Belang blijft even inktzwart als die van Vlaams Blok op Zwarte Zondag. Het enige dat wijzigde is de perceptie van de partij.

De voorbije dertig jaar duwde Vlaams Blok eerst de kiezers, vervolgens de andere partijprogramma’s en tenslotte ook de media naar rechts. Enkel vanuit dat vertekend perspectief lijkt de partij vandaag properder dan dertig jaar geleden.