Dit is een gastbijdrage. Een Apache-lezer levert met dit stuk een bijdrage aan het maatschappelijk debat. De auteur schrijft in eigen naam en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.

Duurzaam organiseren of eerst goed feesten?

Christine Merckx
Bekers festival
Willen bezoekers extra inspanningen leveren en bijdragen aan duurzame events? (© Christine Merckx)

Uit onderzoek van ons expertisecentrum Publieke Impact van Karel de Grote Hogeschool leren we dat zowel de bedrijven als de bezoekers bezorgd zijn om de klimaatproblematiek. Meer dan drie vierden van de event professionals in België wil zelfs bijleren over hoe ze de ecologische voetafdruk van hun events kunnen verlagen. Toch vindt slechts 27% van de bezoekers dat ze als individu impact kunnen hebben op de klimaatverandering. Dat is zorgwekkend. Deze terughoudendheid in het omzetten van intenties naar concrete acties merken we ook bij de bedrijven.

Heel wat bedrijven moeten eerst nog verschillende hindernissen overwinnen alvorens voluit in te kunnen zetten op het duurzaam organiseren van events. Een belangrijke hindernis is overleven na een langdurige, wereldwijde pandemie.

Economisch overleven na twee rampjaren, dat is waar de focus van de meeste bedrijven nog steeds ligt. En eerlijk gezegd: wie heeft daar geen begrip voor? Veel bedrijven zijn sinds de uitbraak van de coronacrisis al gestopt en nog vele anderen staan aan de rand van het faillissement.

Impactonderzoek van ons expertisecentrum leert dat meer dan een vierde van de organisatoren en toeleveranciers in ons land eind 2021 al in financiële moeilijkheden verkeerde. Meer dan 80% meent dit jaar nog in serieuze problemen te komen als het tij niet snel keert.

Is het gezien deze dramatische cijfers dan nog wel fair of realistisch om van hen extra duurzaamheidsinspanningen te vragen? Is duurzaam ondernemen niet enkel iets voor die bedrijven die het zich kunnen permitteren? Wellicht, maar we hebben vooral niet de luxe om het probleem te negeren. Duurzaam organiseren en ondernemen is een noodzaak willen we in de toekomst elkaar nog op festivals, in discotheken of theaterzalen ontmoeten.

Ondanks de economische crisis en financiële moeilijkheden erkennen de meeste bedrijven de urgentie en de wil om duurzaam te organiseren en ondernemen, maar het ontbreekt velen aan kennis en inspiratie om deze abstracte klimaatproblematiek praktisch aan te pakken.

Ons expertisecentrum wil hier een bijdrage leveren. Niet enkel door middel van praktijkgericht wetenschappelijk onderzoek, maar ook door dialoog en in te zetten op de kritische succesfactoren voor duurzaam organiseren en ondernemen: solidariteit, samenwerking en strategie.

Nood aan solidariteit en samenwerking

Bedrijven die duurzame events organiseren houden rekening met zowel de maatschappelijke (people), economische (profit) als ecologische (planet) impact ervan. Dat is een hele uitdaging, waar vaak ook een kostenplaatje aan vasthangt. Wie gaat dat betalen?

Tomorrowland vuilnisbakken
De vuilnisbakken op Tomorrowland moeten bezoekers helpen recycleren. (© Christine Merckx)

Onderzoek van ons expertisecentrum leert dat bijna de helft van de eventbezoekers bereid is om meer te betalen voor drank en eten tijdens events, zolang ze maar opnieuw mogen feesten. En twee op drie bezoekers willen gerust meer betalen voor ticketprijzen om de extra kosten van de coronamaatregelen te helpen dragen. Maar wat met de extra inspanningen en kosten voor een duurzaam feestje?

Tijdens de zomer van 2021 mochten er weer (onder voorwaarden) events georganiseerd worden. Opvallend in deze crisistijd waren de vele inspanningen van organisatoren rond afvalbeheer en recyclage. Herbruikbare bekers waren de norm. Echter, zelden zo veel halflege vuilbakken gespot met daarnaast op de grond herbruikbare (!) en kapotgetrapte bekers. Zeker voor herbruikbare bekers waarvoor geen statiegeld gevraagd werd, was dit fenomeen merkbaar op tal van events.

Wat nu? Moeten we dan, net zoals bij de coronavaccins, mensen quasi verplichten om solidair te zijn en zij die niet meewerken ‘straffen’ met uitsluiting en boetes? Wellicht niet. Maar net als bij de coronacrisis kan de klimaatcrisis enkel opgelost worden wanneer we samenwerken. De succesformule is dan ook om weg te gaan van het ik- en nu-denken en te gaan naar een wij- en toekomstdenken. En dat zonder ‘beloning’ voor de geleverde prestaties. Maar is dat wel realistisch? Is de westerse, toch ietwat verwende, maatschappij hier wel klaar voor?

Strategie, maar vooral: start!

Er is duidelijk nood aan een strategie. Welke initiatieven en activiteiten onderneem je best als bedrijf? Hoe kan je het gewenste gedrag bij je medewerkers en bezoekers bewerkstelligen? Hoe geraken die bekers IN in plaats van ROND de vuilbak?

En laten we wel zijn: duurzame events, wat is dat eigenlijk? We denken te vaak enkel aan afvalbeheer, recyclage en CO2-uitstoot. Maar als bedrijf kan je zoveel meer doen om duurzaam te ondernemen en tegelijkertijd winstgevend te zijn. Want dat is de kortetermijnbeloning, en in feite de noodzaak van elk bedrijf. Minstens de kosten moeten gedekt kunnen worden door de opbrengsten.

Er zijn veel vragen, heel wat hindernissen en de oplossingen zijn niet eenduidig. Veel bedrijven die duurzaam willen organiseren en ondernemen, kampen met een gebrek aan innovatieve ideeën en creatieve oplossingen. Dat is niet onlogisch. Zoek maar eens op het internet. Veel verder dan herbruikbare bekers en rietjes reikt de inspiratie vaak niet. Professionals, en zeker zij die starten, hebben nood aan best practices en concrete handvaten, tips en yes-we-can-vibes.

Wil je ook minder eenmalige, invasieve megafestivals in de bergen, maar liever duurzame, inclusieve, lokale en winstgevende ontmoetingen? Wil je als organisator groots denken van nabij, vernieuwend en inspirerend zijn? Laat het ons weten, deel je vragen en ervaringen met andere bedrijven in ons lerend netwerk. Wat werkt en wat werkt niet? Be the teacher, not the preacher. Maar vooral: start! Liefst vandaag nog.

LEES OOK
Tine Hens / 12-03-2024

Als dieren enkel nog in archieven te vinden zijn

Met bioloog en natuurhistoricus Marc Argeloo op pad in Grenspark Groot Saefthinge.
Een eenzaam schaap in het Grenspark Groot Saeftinghe.
Marcello Rossi, Davide Mancini / 20-02-2024

Korrels voor plasticproductie vervuilen Waalse gemeente Ecaussinnes

TotalEnergies produceert de plastic korrels voor verdeling in de haven van Antwerpen.
pellets vervuiling bossen Ecaussinnes
Steven Vanden Bussche, Marian Ansah, Bram Logger / 17-01-2024

Antwerpen steekt Amsterdam en Rotterdam voorbij in export 'dirty diesel'

Door strengere exportregels trekken oliehandelaren weg uit de Nederlandse havens.
Zicht op een schip in de haven van Antwerpen met op de achtergrond de petrochemische cluster.