Akelig kereltje
Als een kind op school gepest wordt door een akelig kereltje en gelaten alles blijft ondergaan, zelfs lief blijft doen in de hoop dat de andere misschien toch zijn vriend zal worden als hij niet reageert, zal hij tot zijn scha en schande ondervinden dat de pestkop integendeel altijd zal blijven terugkeren en telkens harder zal optreden omdat hij weet dat de andere toch niets terugdoet.
De anderen uit de klas zullen uitbundig beginnen mee klappen uitdelen aan het jongetje dat zich niet durft te verdedigen omdat ze graag vereenzelvigd worden met de sterkste en met hem goed willen staan.
Als het arme jongetje echter één keer zou uithalen en de bruut een bloedneus meppen dan zal hij misschien op dat moment twee blauwe ogen terugkrijgen maar de volgende keer zal die pestkop wel opletten en meer respect hebben voor hem want niemand heeft nu eenmaal graag een bloedneus.
De krachtige luchtafweer van de Russen in Syrië is niet in actie gekomen omdat zijzelf niet werden aangevallen
Dit verhaal dat iedereen wel eens heeft gehoord en misschien in zijn jeugd zelf op school heeft meegemaakt, geeft perfect de Russische houding weer. De krachtige luchtafweer van de Russen in Syrië is niet in actie gekomen omdat zijzelf niet werden aangevallen.
Een houding dus van “Laat die arme Syriërs met hun verouderde luchtafweer maar de klappen opvangen”. Hoe moet dit overkomen tegenover de weinige bondgenoten die Rusland heeft? Nu moet het bij hen toch beginnen dagen dat ze niet op hen moeten rekenen?
Geen Rus geraakt
Men kan bovendien gerust stellen dat dit de begrafenis was van Syrië zoals we het nu kennen. Turkije, Israël, Saoedi-Arabië en de complete NAVO beseffen nu allemaal, zich vergenoegd in de handen wrijvend, dat hoeveel ton bommen ze ook lozen boven Syrië, ze dit ongestraft kunnen doen, zolang er maar geen Rus een schrammetje oploopt.
Ik vrees dat de volgende jaren Rusland in het stof zal mogen kruipen. De volgende zet zal nu zijn het wereldkampioenschap voetbal boycotten en zo het land voor de zoveelste keer kleineren. Het is ook gewoon wachten op de volgende economische boycotmaatregelen waarvan niemand van ons nog de tel kan bijhouden.
Waarom ook niet, Rusland doet toch niks terug. Russische bewindslieden beperken zich schuchter tot mondeling protesteren en zich verdedigen in officiële verklaringen en persmededelingen waar toch niemand naar luistert en die zelfs de Westerse pers niet eens halen.
Wedden dat de Russen nog altijd zullen huilebalken over onze "Westerse partners"? Ze zijn net als dat arme jongetje, ze hopen dat als ze maar lief genoeg zijn, ze tot het Westerse eliteclubje zullen worden toegelaten. Het Westen echter wil hen helemaal niet toelaten, het liberale Westen wil hen vernietigen, als natie, als volk, hun rijkdommen inpikken en hen tot consumptieslaven maken van Westerse multinationals.
Het eerste wat ik deze morgen trouwens las in de internationale pers (vertaald): “De door de VS geleide aanvallen in Syrië zonder UNO mandaat zijn een inbreuk op het internationaal recht,” dixit Poetin himself.
Dit is toch belachelijk als opmerking? Verwacht iemand nog dat het Westen zich houdt aan internationale wetten? Heeft het Westen zich gehouden aan Internationale wetten in Irak en Libië?
Deze uitspraak van Poetin lijkt me als het huilen van een klein kind dat naar zijn moeder loopt omdat het slaag heeft gekregen en zegt: "Mama, hij doet mij pijn!" Het kind kan nog hopen dat het sussende woordjes krijgt zoals "Nee, dat mag die stouterik niet doen, he?"
Wat wil echter de Russische president hiermee bereiken? Hij heeft zich zwak opgesteld en dat zal zijn land als een boemerang treffen want spijtig genoeg is het Westen in de aanval en wil het niet meer of minder dan het vel van de “Beer”.
Het ergste wat men kan verliezen als individu, als land of als natie, is respect. Voor velen heeft Rusland en zeker Poetin veel krediet verloren. Voor de rokende puinhopen van Syrië is nu ook Rusland mede verantwoordelijk.
