Bouwheren Baas
De voorbije maanden en jaren brachten we onthullingen over omstreden bouwdossiers in Antwerpen, over geknoei binnen het stadsontwikkelingsbedrijf in Gent, over de burgemeester-bouwheer van Koksijde, de onwettigheid van een vastgoedproject in Mechelen, omstreden vergunningen voor een betonboer in Brasschaat, over de opmerkelijke samenstelling van de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (Gecoro) in Veurne, de dubbele petjes van bouwheren in Houthalen-Helchteren,of de oude politieke cultuur in Berlare.
Met de berichtgeving trapten we geregeld op zere tenen. Ze leidde soms tot onverholen dreigementen of zelfs processen. Maar behalve veel weerstand leverde ze ons ook een stroom aan tips en informatie op.
Transparantie
Het probleem van soms veel te nauwe relaties tussen lokale politici en projectontwikkelaars is structureel en zeer aanwezig in Vlaanderen. Daarvoor bestaan een aantal duidelijke verklaringen. Zo besteden steeds meer steden en gemeenten taken uit aan verzelfstandigde agentschappen of aan intercommunales. Of aan stadsontwikkelingsbedrijven die mee het ruimtelijk uitzicht voor de komende decennia vormgeven.
Hun raden van bestuur zijn dan wel samengesteld uit lokale politici, de besluitvorming onttrekt zich grotendeels aan het oog van de burger. Tijd om ook daar verandering in te brengen.
Waarom zouden al die organen niet al hun voorbereidende stukken actief openbaar maken? Waarom zouden schepencolleges niet hetzelfde kunnen doen met de agenda’s en notulen van hun beraadslagingen? Waarom kan dat ook niet voor al die inspraak- en adviesorganen, waar het in Vlaanderen van wemelt? Over die Gemeentegeheimen openden we overigens ook een dossier.
Hopelijk inspireert dit onderzoeksdossier onze Vlaamse stad- en gemeentehuizen om de rolluiken definitief open te trekken. Niet enkel voor journalisten die antwoorden zoeken op pertinente vragen, maar ook voor burgers, actiegroepen en in sommige gevallen zelfs voor oppositiepartijen die botsen op de hautaine almacht van de zetelende macht.