Charles Michel? Koen Geens? Francken Theo?
Pieter De Crem misschien?
Het antwoord is wat het is: op zoek naar een streepje pommade in het haar komen we al snel in Antwerpen terecht.
Niet dat we er vragende partij voor zijn, maar Bart De Wever hebben we recent nog gespot in smetteloos blauw maatpak en strak hemd, inclusief een lichte glans op de haardos.
Dat laatste kan natuurlijk gewoon van het zweten geweest zijn.
(Beeld: YouTube)
Bruggenbouwer
Van De Wevers voorganger op het departement van Stadsontwikkeling, Rob Van de Velde, zijn we op het vlak van hoogglans iets zekerder.
Uit welke potjes zijn pommade precies komt, is dan weer een andere kwestie.
Misschien moeten we daarvoor te rade bij de leden van de werkgroep De Stadsbrug. Dat is een geheime werkgroep, in het leven geroepen door Rob Van de Velde, met als hoger doel - hou u vast - 'aan draagvlakcreatie te doen' voor de fietsbrug over de Schelde.
Dat blijkt als bij toeval een verkiezingsbelofte van N-VA Antwerpen.
Een ander toeval wil dat bevriende projectontwikkelaars werden gepolst om de draagvlakcreatiecampagne - we gaan er even van uit dat het woord bestaat - te financieren. Bovendien bleek werkgroep De Stadsbrug uiteindelijk vooral een bruggetje te zijn om de ontwikkeling van Linkeroever te promoten. Iets wat projectontwikkelaars dan weer graag doen.
Bouwput
Dat neemt natuurlijk allemaal niet weg dat zo'n fietsbrug over de Schelde een fijn idee blijft.
Het lijkt bovendien het geknipte moment om er aan te beginnen: op de Antwerpse Gedempte Zuiderdokken werd de voorbije maanden een flinke bouwput uitgegraven waaruit zo een brug zou kunnen vertrekken.
De dramatiek van openliggende werven is bevoegde schepen Kennis niet helemaal onbekend
Die bouwput was eigenlijk bedoeld om ondergrondse parkeergarages te herbergen, maar deze week liet de Raad voor Vergunningsbetwistingen weten dat de werken niet mogen doorgaan.
De ondergrondse parkeergarages worden illegaal gebouwd, zo leert een gehonoreerde klacht van buurtbewoners.
De dramatiek van openliggende werven is bevoegde schepen Kennis natuurlijk niet helemaal onbekend. Toch hoorden we hem van de week steen en been klagen over onverantwoorde burgers en dreigende schadeclaims.
Met een tikje meer kennis van zaken had de stad natuurlijk ook gewoon een correct wettelijke kader kunnen voorzien.
Gepersonaliseerd
Terwijl ze op het Antwerpse Zuid zo stilaan terug verlangen naar de tijd dat de Sinksensfoor er nog stond, mogen de verenigde krantenwinkels naar het Europees Hof om er de honderden miljoenen euro distributiesteun voor mediabedrijven aan te vechten.
Misschien kan het Hof gelijk ook eens kijken of onze grote mediabedrijven nog wel mediabedrijven zijn. Wie als abonnee van De Standaard naar de site surft en ervoor kiest om niet achtervolgd te worden door cookies en gepersonaliseerde reclame, krijgt als straf enkel nog titels te zien.
De bijhorende uitleg vermeldt dat 'toegang tot nieuwsartikels' geen basisdienst meer is voor de krant. Het is een 'extra'. De basisdiensten zijn volgens Mediahuis – in deze volgorde: ‘Deelname aan acties en wedstrijden via de websites’, ‘Inschrijven op nieuwsbrieven van jouw keuze en ze beheren’, ‘Aanbevolen Inhoud’ en ‘Gepersonaliseerde Advertenties’.
Nu zijn we doorgaans bereid het onverwachte te verwachten, maar echt veel zotter moet het niet worden.
Of in het extreemrechtse pretpakket van Gerolf Annemans ook kleine potjes pommade zitten, konden we niet achterhalen
Draaideur
Niet dat het bij de openbare zender daarom allemaal rozengeur en maneschijn zou zijn. Wij botsten deze week op een topdirecteur die ontslag nam om "opnieuw actief te worden als ondernemer".
Voor de zekerheid solliciteerde hij de maanden voordien alvast voor een nieuwe topjob bij de VRT, als consultant. Als ondernemer, met wat goede wil. En - de wonderen zijn de wereld nog niet uit - hij kreeg de job nog ook.
Net wanneer een mens een beetje misantroop dreigt te worden, is er gelukkig nog Gerolf Annemans. De eeuwige tweede man van het Vlaams Belang spreekt vol enthousiasme schande van het Europees gepotverteer.
Als penningmeester van de Europese extreemrechtse fractie blijkt hij echter met zo mogelijk nog meer enthousiasme zijn portefeuille boven te halen voor een fluit champagne, een lekker hapje op zijn tijd en een manchetknoop links of rechts.
Of in dat extreemrechtse pretpakket ook kleine potjes pommade zitten, konden we niet achterhalen.
Wel hadden we het deze week nog over slimme meters, de echte helden van Mei '68, een financieel uitschuivertje van het Federaal Voedselagentschap en de reïntegratie van langdurig zieken.
En terwijl de gebeurtenissen in Luik het land en de Kamer in rep en roer zetten, botste Francken Theo in het obligate relletje van de week met de Vlaamse rectoren.
En Bart De Wever een klein beetje met Jan Peumans.
Om maar te zeggen dat een extra likje pommade zich stilaan opdringt.
Tot genoegen!
