
Hun Syrische getuige Abu Ahmad ging in 2011 mee de straat op tegen Syrisch dictator Assad. Toen de protesten ontaardden in een bloedige burgeroorlog, aarzelde hij niet lang om zelf ook de wapens op te nemen. Hij sloot zich in 2012 bij een jihadistische rebellengroep aan, en koos in 2013 de kant van IS toen die groep van Irak naar Syrië uitbreidde. Top op vandaag is hij een actief lid van de terreurgroep, in Syrië.
Abu Ahmad kent de groepering van binnen en buiten. Over de buitenlandse jihadi's, die het comfort van hun rijke thuislanden verlieten om in Syrië te gaan vechten, is hij overwegend positief. Al loop hij niet bepaald hoog op met dat deel van de 'foreign fighters' die hij de "gekken" noemt.
Hoofdzakelijk jonge Belgische en Nederlandse criminelen van Marokkaanse afkomst, werkloos en uit gebroken gezinnen, die marginale levens leidden in marginale buitenwijken van marginale steden. De meeste van deze gekken had geen idee over religie, en bijna geen van hen ooit las de koran. Voor hen was vechten in Syrië ofwel een avontuur of een manier om boete te doen voor hun 'zondige leven in bars en discotheken van Europa.
Fitna
In april 2013 verzamelde Abu Bakr Al Baghdadi, oprichter en zelfverklaard "kalief" van IS, een aantal prominente jihadi's op het hoofdkwartier van de jihadistisch rebellengroep waar Abu Ahmad toen nog deel van uitmaakte. Doel van deze meeting was het omvormen van ISI, de Iraakse poot van Al Qaeda waar Al Baghdadi aan het hoofd van stond, tot ISIS, een samensmelting van ISI en Al Nusra, het Syrische Al Qaeda-filiaal. Hiervoor zocht de "kalief" de steun van verschillende prominente jihadi-leiders.
Die hadden wat overtuiging nodig, aangezien zij trouw beloofd hadden aan Al Qaeda-leider Al Zawahiri. Handelde Al Baghdadi in opdracht of op eigen houtje? Zou zijn plan geen schisma of 'fitna' veroorzaken binnen de jihadistisch beweging? Ook zijn idee om een echte staat op te richten, werd aanvankelijk niet op gejuich onthaald. Al Baghdadi beschikte uiteindelijk over voldoende overtuigingskracht, want na vijf dagen besloten de verzamelde jihadi-leiders om trouw te beloven aan Al Baghdadi. De overgrote meerderheid van Nusra-strijders zou hun voorbeeld volgen. Een kleine minderheid bleef echter halsstarrig weigeren.
Deel één van de driedelige reeks op de Engelstalig website Foreign Policy staat sinds vandaag online.